شناسایی با اثر انگشت چگونه انجام می شود؟ آیا سنسور اثر انگشت ضریب خطا دارد؟ در کدام مراکز و سازمان ها می توانیم از دستگاه های سنسور اثر انگشت استفاده کنیم؟ انواع سنسورهای اثر انگشت کدام است؟ این ها سوالاتی است که در این نوشته به آن پاسخ می دهیم.
ثبت جزئیات یک انگشت در سنسور شناسایی اثر انگشت
اثر انگشت ،که مهم ترین ابزار شناسایی هویت انسان ها است، از بهترین روش های شناسایی بوده و با پیشرفت تکنولوژی، استفاده از این روش روز به روز متداول تر می شود. شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید امکان شباهت اثر انگشت دو نفر به یکدیگر، ۱به ۶۴۰۰۰۰۰۰۰۰۰ است. یعنی اگر جمعیت جهان که حالا حدود ۸ میلیارد نفر است، ۶۴ میلیارد نفر بود، امکان داشت یک درصد خطا داشته باشد و این ویژگی در انسان شگفت انگیز است.
تاریخچه زدن اثر انگشت به عنوان امضا، به حدود هشت هزار سال پیش برمی گردد که در چین، کوزهگران برای معرفی ساخته هایشان روی آن ها اثر انگشت می زدند و از همان سال ها می دانستند که هر انسانی با دیگری متفاوت است.
در حدود دو قرن پیش، استفاده از اثر انگشت در مراکز پلیسی و تشخیص هویت آغاز شد. اما آن ها ابزاری برای ثبت الکترونیکی اثر انگشت نداشتند و تنها با جوهر، نقش هر ۱۰ انگشت فرد را در پرونده او ثبت می کردند.
بعدها، با پیشرفت علم و فناوری، دستگاه های خوانش اثر انگشت به وجود آمدند و طی این سال ها روز به روز این فناوری پیشرفت کرد. گسترش این فناوری تا جایی ادامه پیدا کرد که حالا دیگر در اکثر شرکتها و سازمان های اداری، چند دستگاه شناسایی با اثر انگشت یافت می شود و مردم برای روشن کردن گوشی های موبایل خود نیز از این روش استفاده می کنند.
مهم ترین کارکرد این سنسورها ،شناسایی و تامین امنیت مالی و جانی افراد حقیقی و حقوقی است.
انواع دستگاه های سنسور اثر انگشت به ۳ دسته کلی تقسیم می شوند:
دستگاه های سنسور اثر انگشت ،ابتدا از نوع نوری بود و اولین دستگاه های شناسایی هویت ،از طریق انداختن نور روی فراز و نشیب انگشتان و اسکن آن ها می توانستند افراد را شناسایی کنند. البته این دستگاه ها را به راحتی می توان توسط کاغذهای دوبعدی فریب داد و همین موضوع، زمینه کناره گیری و عقب ماندگی آن ها از دیگر سنسورها در بازار شد.
بعد ها سنسورهای خازنی تولید شدند و مدت زیادی روی کار بودند. شانس تقلب روی این دستگاه ها بسیار کم یا شاید غبر ممکن بود. زیرا تعداد خازن های بسیاری که در دستگاه نصب شده اند، نقوش جزئی انگشتان را نیز به شکلی دقیق ذخیره می کردند، اما این سنسورها به علت عدم شناسایی افراد در زمانی که دست هایشان خاکی و آلوده بود، پس از چند سال، جای خود را به سنسورهای فراصوت دادند. این سنسورها، به خوبی می توانستند با استفاده از اشعه امواج فراصوت ،برای هر پستی و بلندی روی انگشت یک پیام به فرستنده دریافت کنند و آن را ذخیره کنند.
سنسور های فراصوت حتی از روی لایه های پلاستیکی نازک یا گرد و غبار روی انگشتان هم به راحتی می تواند نقش انگشت را تشخیص داده و آن را در کسری از ثانیه ثبت کند. سنسورهای فراصوت یا اولتراسونیک ، با استفاده از پالس های اولتراسونیک اطلاعات را می فرستد و حسگر ها آن را دریافت می کنند. این نوع سنسور ،در حال حاضر جدیدترین نوع سنسورهای اثر انگشت است و نسبت به دیگر انواع آن از ارزش و قیمت بالاتری برخوردار است.
البته به تازگی نوع مافوق صوت این سنسورها نیز اختراع شده که هنوز وارد بازار ایران نشده اند. سنسور مافوق صوت اثر انگشت ،این امکان را به کاربر می دهد که حتی بدون لمس جایگاهی که برای این کار روی دستگاه تعبیه شده بتواند اثر انگشت خود را ثبت کند و دستگاه آن را شناسایی کند.
جالب اینجاست که در تکنولوژی شناسایی با سنسور مافوق صوت ،دیگر صفحه ای هم برای این کار روی دستگاه های شناسایی و تلفن همراه قرار نمی گیرد و تنها با نشان دادن انگشت، دستگاه کار خود را انجام میدهد. این تکنولوژی برای استفاده در مواقعی که کاربر نباید از گرفتن اثر انگشت خود توسط دیگران آگاه باشد یا برای سهولت در شناسایی استفاده می شود.
استفاده از سنسور اثر انگشت در گوشی های هوشمند
البته هر یک از این دسته بندی ها، خود مشخصات مختلفی دارند که در این بحث نمی گنجد. مثلا میزان رزولوشن دستگاه های نوری با یکدیگر متفاوت است و هر چه وضوح تصاویر اسکن شده از اثر انگشت بیشتر باشد، دقت و سرعت دستگاه برای شناسایی دوباره او بیشتر می شود.
با پیشرفت علم و تکنولوژی در جهان امروز، هر لحظه یک امکان و قابلیت به لوازم الکترونیکی اضافه می شود. بنابراین، استفاده از روش های قدیمی شناسایی افراد کمی ساده لوحانه به نظر می رسد. از تکنولوژی سنسور اثر انگشت ،می توان در کلیه مراکز قانونی و جنایی، شرکت ها، سازمان ها و پایگاه های پلیس +۱۰ و دفاتر پیشخوان دولت استفاده کرد.
بدون شک، کنترل رفت و آمد کارمندان و محاسبه ساعات کارکرد آن ها از ساده ترین کارهایی است که این دستگاه به جای استخدام یک نفر می تواند انجام دهد. دستگاهی که ضریب خطا و تقلب در آن حدود صفر و خیال کارفرما از درستی آن راحت است و عملیات حضور و غیاب کارمندان به درستی توسط او انجام می شود.
علاوه بر این، استفاده از این تکنولوژی روی گوشی های هوشمند یک مزیت بزرگ محسوب می شود و بسیاری از شرکت های تولید کننده موبایل، به تقلید از آیفون، این آپشن را روی گوشی های هوشمند خود تعبیه کرده اند که با شناسایی اثر انگشت فرد، گوشی شروع به کار کند. چرا که در گذشته ای نه چندان دور، گوشی ها توسط رمز ها و نقش هایی که کاربر خود تعیین کرده بود باز می شدن و امنیت این روش ها چندان تضمین شده نبود.
شناسایی هویت کارمندان با استفاده از سنسورهای اثر انگشت